Arnold Güldenpfennig (1830-1908), niemiecki architekt z miejscowości Paderborn, zajmował się głównie katolickim budownictwem sakralnym. Swój, dla nas tak ważny artykuł o Jakobswalde, opracował prawdopodobnie pod koniec XIX wieku. Szerokiemu kręgowi czytelników udostępniony został jednak dopiero w 1935 roku, kiedy został opublikowany w tygodniku "Der Oberschlesier" (Górnoślązak). Niestety nie znamy pobudek, z których zajął się on naukowym opracowaniem właśnie o Jakobswalde.

Güldenpfennig był synem urzędnika zajmującego się sprawami graniczno-podatkowymi w Królestwie Pruskim, Georga Wilhelma Arnolda Güldenpfenniga z miejscowości Hausberge nad rzeką Wezerą, oraz Marii Christine Wattendorf. Uczęszczał wpierw do Liceum w Münster oraz Minden. Przyuczał się do zawodu budowniczego w Minden aby móc później studiować na Berlińskiej Akademii Budownictwa. Studia te zakończył w 1854 roku i rozpoczął pracę w biurze architektonicznym Augusta Huberta Uhlmanna, odpowiedzialnym za budowę katedry i budowli sakralnych diecezji w rodzinnej miejscowości Padeborn. Latem 1858 zdał egzamin na mistrza budownictwa (dzisiaj inżynier) przed Królewską Izbą Techniczną. W wieku 25 lat został mianowany głównym budowniczym, odpowiedzialnym za katedrę i budowle sakralne w diecezji Padeborn. Prócz tego pracuje Güldenpfennig jako wolny architekt. We własnym biurze wykonuje projekty dla budownictwa laickiego, przeważnie w stylu neogotyckim, m.in. szkół i budynków mieszkalnych.

Czytaj więcej: Górnośląskie osiedle hutnicze z osiemnastego wieku